İZ

Akşamdan kalma bir düş kırıklığı,
Sabaha kalmaz izi geçer anne.
Ucuza giden onca fiyakalı anı,
Süresiz bir bahar, güneşsiz ama.

Oysa hep saçların dokundu içime,
Bir limandı içim...
Uçsuz bucaksız sahillerin birinde,
Veya kimsenin dalmaya cesaret edemediği,
Açık denizlerin dibinde,
Bir yosundu dışım,
Tutundum saçlarına,
Çektim batmak üzere olan gemimi limanına...
Hadi tut ellerimi!
Çek beni karana!
Aradığım sendin hep,
Keşfedilmemiş kıtalarımda...

Yıldızlara bıraktığın izden tanıdım gözlerini...
Bir tek saçlarını hayal edemedi zavallı aklım...

Yazan: Derin Uyku Adamı

14.03.2010
Pazar Gece 04:19