28 Aralık 2014 Pazar

ARKAMDAN GELEN ÇOCUK SESLERİ


Arkamdan gelen çocuk seslerinde bıraktım seni...
Aynı şehrin aynı kaldırımlarında dolaştım.
Aynı güneşe çevirdim kafamı yürürken.
Aynı şarkıda geldi gözlerin aklıma.
Sözlerin…
Ve ben aynı zamanda unuttum uçurum kenarında okuduğumuz şiirleri.
Aynı yaprağı süpürdüler kampüste.
Aynı notalara bölündü hüznümüz.
Aynı duada silindi günahımız.
Aynı dağlara yağdık beraber toz gibi,toprak gibi.
Kar gibi.
Aynı geceye gömdük düşlerimizi.
Ve aynı hamlede kanattık kalplerimizi.
Aynı yılda doğurduk hayallerimizi.
Aynı şehirde bıraktık gençliğimizi.
Yaşlandık.
Aynı sevaba yönelttik beşeri.
Ve ben aynı anda dirilttim içimde öldürdüğün sevgiyi.
Seni.
Arkamdan gelen çocuk seslerinde bıraktım maziyi...
Aynı oyunda unuttuk rollerimizi.
Aynı düzende şaşırdık sağımızı,solumuzu.
Aynı hesapta kaptırdık elimizi,kolumuzu.
Ve ben aynı virajda kaybettim yolumuzu.
İnan bana .
Bir kez olsun.
Aynı şehrin,aynı kaldırımlarının,aynı çocuklarının,hep ama hep aynı sularının…
Söylesene!
Ne anlamı var ki şimdi buraların?
Aynı belki çoğu şey.
Tıpkı benim gibi.
Senin gibi.
Annen gibi.
Her şey bu kadar aynı olsa da sevgili.
Ayrı,ama apayrı, sana olan içimdeki sevgi.
Arkamdan gelen çocuk seslerinde bıraktım sesini...

13.04.2007 - Cuma
Yazan: Derin Uyku Adamı

22 Ağustos 2014 Cuma

BU GECENİN KAYBEDENİ

BU GECENİN KAYBEDENİ

Birileri dolaşıyor içimde, sen yokken...
Sessizce sızıyorlar içime, sensizliğimden yararlanıp...
Önce aklımı esir alıyorlar,
Sonra hayallerimi...
Karşı koymaya mecalim yok, inan...
Kaybetmeye alışık bünyem.
Her kaybedişimde seni, saklıyorum kalbimi şehrin en tenha gecelerine...
Bulamasın aklım diye...
Ve yine her kaybedişimde seni, saklıyorum ismini suskun bir şiirin hecelerine..
Tıpkı şimdi yaptığım gibi...

Birileri dolaşıyor içimde, sen yokken...
Selamsız sabahsız geliyorlar, ansızın...
Meseleniz kiminle? diye soruyorum...
Cevap yok...
Oysa biliyorum, benimle...
Yalnızlık ihraç ediyorum adını bilmediğim ülkelere...
Esrarengiz bir hüzüne sarıp sarmalıyorum ruhumu...
Zarar ediyorum bütün samimi sevaplarımdan...
Dürüstlük masal bile değil artık bu yerde...

Birileri dolaşıyor içimde, sen yokken...
Korkuyorum boşluğuna düşmekten...
Selam verip radyoda çalan şarkıya,
Niyet ediyorum seni sevmeye...
Tutamıyorum verdiğim sözleri...
Bozuluyorum kendime haliyle...
Hayat hep 1-0 önde... Kaybetmeye alışık bünyem nasılsa...
Seni bulup bulup kaybetmek var genlerimde...

Yazan: Derin Uyku Adamı
Tarih: 23.08.2014

4 Temmuz 2014 Cuma

RESMİ OLMAYAN BİR ŞİİR

Şu önümdeki yol...
Onca acıyı ardımda bırakmama vesile.
Anlamsız resimler var zihnimde.
"Gitsem mi ?"

Kalbimle beynim arasındaki mesafe,
Bilmem kaç milyon kilometre.
"Oysa!"

Az mutluluk , sonsuz hüzün sığasılık ömrüm.
Hep aynı oysa ki! Dünüm ,bugünüm...
Bin yıllık yalnızlık teoremlerim,
Çözülür belki bir gün.
"Belki !"

Modern oyunlar oynuyoruz şimdi,
İçinde bilindik aşk hileleri.
"Aşk mı" dedi biri?
"Masal !"

Tanrılarını öldürdü kimi,
Kimi vaktini,
Kimiyse kalbini...
Peki ya şimdi ne değişti?
Bir cevabın yok değil mi?
Varsa da hep güçsüz;
Güçsüz ama bir o kadar da gizemli.
"Korkma !"

Tadacağız hepimiz o zevki,
Tıpkı bizden öncekiler gibi.
Acele etme. Ama vakitte kaybetme.
Son kezmiş gibi gez,
Ortaköy'ü, Taksim 'i...
"Vs..."

Sonra bir anda yırt at!
Yazmaya çalıştığın,
Ama bir türlü beceremediğin,
O kırık, yarım kalmış aşk öykülerini.
"Yuh !"

Kimbilir kaç paradır,
Şu hüzünlü şarkının metresi?
Ve zaman olmuşsa hayatın aşiftesi,
Bir an önce, 
Ama bir an önce 
"Gitmeli!..."


Yazan, çizen, karalayan : Derin Uyku Adamı

24 Ağustos 2006

16 Ocak 2014 Perşembe

TUTUNAMAYANLAR

TUTUNAMAYANLAR

Dışarda mis gibi bir hava var,
İçimde dinmeyen fırtınalar.
İstersen gel benimle burda kal,
Silistra çok uzak, vaktimiz dar...

Kurduğun düşlere kılıf uydur,
Güvenme sen bana yemin ettir,
Yüzüne gülenler bil ki açtır,
Anlamam ben aşktan Türkçeleştir...

Hımmm... Hımmm... Hımmm... Hımmm

Yalnızlığa alışalım,
Kendimizle barışalım...

Biz kendimize ne
Ettik be canım he!
Biz kalbimize ne,
Ektik be canım he!

Hımmm... Hımmm... Hımmm... Hımmm

İçimde pis kokan bir "melek" var,
Dışımdaki "şeytan" çok karamsar.
İstersen gel benimle burda kal,
Silistra çok uzak, vaktimiz dar...

Kırdığın düşlere kılıf uydur,
Güvenme sen bana yemin ettir,
Yüzüne gülenler bil ki açtır,
Anlamam ben aşktan Türkçeleştir...

Hımmm... Hımmm... Hımmm... Hımmm

Yalnızlığa alışalım,
Kendimizle barışalım...

Yalnız doğduk, yalnız öldük...
Yanlış sevdik, yalnız gömdük...

TUTUNAMAYANLAR...

Söz-Müzik: Derin Uyku Adamı

Şarkı ile ilgili bazı notlar:
"Oğuz Atay'ın Anısına..."
"Tüm Hakları Tutunamayanlar'a Aittir..."
"Silistra, bir gün tüm tutunamayanların birlikte yaşamasını, yaşayacağını hayal
ettiğim ütopik bir şehrin adı aslında...
Her ne kadar Silistra için ütopik bir şehir desem de, dünya üzerinde böyle bir şehir gerçekten var... Tabi benim kurgum ve hayalimden bağımsız olarak insanlar o şehirde yaşamaktadır şu anda... Kimbilir belki bir gün..."

Şarkının Akorları:

F (Dışarda mis...)
Am (İçimde dinmeyen...)
F
Am

G (Kurduğun düşlere...)
Am (Güvenme sen bana...)
G
Am

Dm Am (Hımmm... Hımmm)

D (Yalnızlığa alışalım...)
Dm (Kendimizle barışalım...)

Am (Biz kendimize...)
Em (Ne ettik be canım...)

Dm Am (Hımmm... Hımmm)

F (İçimde pis kokan...)
Am (Dışımdaki şeytan...)
F
Am

G (Kırdığın düşlere...)
Am (Güvenme sen bana...)
G
Am

Dm Am (Hımmm... Hımmm)

D (Yalnızlığa alışalım...)
Dm (Kendimizle barışalım...)

Am (Biz kendimize...)
Em (Ne ettik be canım...)

Dm Am (Hımmm... Hımmm)

Am (Yalnız doğduk...)
Em (Yalnız öldük...)
Am (Yanlış sevdik...)
Em (Yalnız gömdük...)

Dm Am (TUTUNAMAYANLAR...)