GERÇEKLERLE YÜZLEŞMEKTEN DÖNERKEN
Aklımızdan geçenler ile elimizden kaçanlar doğru orantılı...
Merkezden kaçıp, virajlarda savruluyor vicdanım...
Gerçeklerden kaçıp masallarda huzur bulmak gibi bir şey bu...
Bir sonraki sevince, bir sonraki kedere,
bir sonraki hayale yol alıyoruz birlikte...
Karanlık bir tünele girmek gibi yaşamak bazen...
Nefes almıyorum artık, yol alıyorum habire...
Mecnun gibi uzanıyorum sol şeride...
Sonra bir kusur oluyorum...
Sağa çekiyorum günahlarımı...
Tam elektrik direklerinin dibine...
Şimdi bir kasabanın içinden geçiyorum...
Yasaklıyorum kendime şiirleri, şarkıları...
Her gün sadece bir tutam korku...
Frene basıyorum aniden...
Aklımda henüz doğmamış bir çocuğun yüzü ve kokusu...
Yaşım genç diyorum daha...
Peki o halde nedir bu hiç yaşanmamışlık duygusu!
Radara yakalanıyor umutlarım...
Olsun diyorum, münakaşaya girmiyorum gözlerinle...
Bir şeyler almak için duruyorum saçlarında...
Yine yolum senden geçiyor, yine kalbim sana çıkıyor...
Yıkatıyorum sevaplarımı bir gurbetçiye...
Bir bulut ile ısmarlaşıyorum, bir ağaca yan bakıyorum, bir kuşla lades oynuyorum, bir ölüyle çay içiyorum...
Bahşiş bırakıp dudaklarına, tekrar koyuluyorum yola...
Karalayan: Derin Uyku Adamı
24.01.2015
